Ons vliegtuigreis naar Namibië zou zijn:

Amsterdam-Londen-Johannesburg-Windhoek.

Helaas het was geen grapje!

Onze vlucht naar Londen was geannuleerd!

Een tussenstop in Nairobi kregen wij aangeboden.

Deze bleek drie uur later te vertrekken.

Naast mij aan de balie van Schiphol, stond een man waarvan de voorletters op zijn ticket niet correspondeerde met zijn paspoort.

De balie medewerker had hem gematst en de verandering aangepast.

Wel waarschuwde de balie medewerker bij de volgende keer wanneer de man weer een boeking plaatste hier goed op te letten.

Anders zou de verandering 240,00 euro kosten.

Van al onze familie en vrienden hadden we afscheid genomen in de vertrekhal.

Wat lief dat ze waren gekomen.

In alle vliegtuigen waar we in hebben gezeten kregen we eten

en drinken die bij de reis waren inbegrepen.

Nairobi had heerlijke koffie op de vluchthaven.

Leuk om daar even gezeten te hebben en wat cultuur te hebben opgesnoven.

Mooie gezichten er sterke karaktertrekken hebben de mensen daar.

Na al vele malen de douane te zijn gepasseerd kwamen we in Namibië aan.

Regen viel met pijpenstelen uit de hemel!

Na een half uur kwam er een bus ons halen om daar weer door de douane te gaan.

Een paar meter na de ingang van de hal stond een warmte-camera.

Iedere reiziger moest er voor plaatsnemen.

De meters ruimte voor de rij mensen was te kort. Alle overige reizigers stonden buiten in de stromende regen te wachten wanneer zij aan de beurt kwamen.

Bij de douane:

-"Mag ik uw paspoort"

Vroeg de vrouwelijke douanier.

Braaf gaf ik mijn paspoort en mijn gele kaart.

In de gele kaart zat een scheurtje.

Ze pakte het papier en scheurde het zo door.

" Wat is dit?"

Zei de vrouw boos en wuifde mij helemaal achteraan de mensen die

na mij naar binnen waren gekomen.

Daar moest een nieuwe gele kaart in worden gevuld

en moest ik achteraan de rij weer plaatsnemen.

Opnieuw bij de douane- balie aangekomen was ik als enige van mijn reisgezelschap.

De rest stond al bij de bagage band.

"Hoe lang blijft u? Waar is uw retour-ticket."

Vroeg nu de douanier.

Huh?

Sorry, retour ticket heb ik niet. Mijn vrienden hebben mijn retour-ticket.

De ticket willen ze ook zien of je de gele kaart naar waarheid hebt ingevuld voor de dag van vertrek.

Mijn retour-ticket mocht ik ophalen en onze vriend die de ticket had liep even mee en vroeg vriendelijk aan de douanier of deze nog meer nodig had.

Ik kon niks zien wat de douanier deed ik moest op mijn tenen staan.

1.58 m ben ik en de balie was 1.50 m.

Opééns hoorde ik een geluid dat ik ken.

Hij zette een stempel.

" Even open houden dan droogt de inkt "

Ja, meneer de douanier.

Bedankt, pfff ik heb het heet, welkom in Namibië!

"Doe maar twee taxi' s voor vier personen en vijf koffers"

Zeiden wij aan de vliegveld-balie in Windhoek en wij reisden af naar een onderkomen in Windhoek zelf.

In tegenstelling tot wat wij verwacht hadden

was het landschap groen en niet dor.

Eenmaal opgefrist en wel na onze koffers te hebben gezet in ons onderkomen gingen we naar Joe's Beerhouse waar je alle soorten vlees kan eten.

Wild vlees zoals zebra, krokodil, springbok en kudu kan men hier eten.

Al het vlees dat in restaurants word bereid is uitgebloed

en word dan meestal op een spies gezet.

Bij Joe' s zijn bierflessen, snuisterijen opgehangen en neergezet in de leuke hoekjes die gemaakt zijn van hout en riet.

Het was een reis van 28 uur en Joe's Beerhouse was een goed begin voor onze

twee maanden durende werk-vakantie!